“Wij zijn het systeem vooruit gelopen”, vertelt Arie. “In de plaats van dat ze ons ergens hebben moeten plaatsen tegen onze zin, hebben we zelf de plaats en het tijdstip gekozen.”
Arie en Raymonde zijn bewoners van een assistentiewoning in WZC De Zilvermolen. Hij was mechanieker in een haringrokerij, zij werkte als zorgkundige. Nu zijn ze beide op pensioen.
De overgang naar een kleinere woning was voor hen geen hinder. Ze verkochten hun oude meubels en zochten een moderne, nieuwe inrichting. Nu bereiken ze elke ruimte met een paar stappen: de open keuken, hun living, de slaapkamer en de badkamer met douche, toilet en lavabo. Kuisen doen ze nog zelf, maar ze kunnen ook gebruiken maken van dienstencheques.
“Wij hebben hier onze vrijheid”, zegt Arie. Raymonde helpt vaak bij het ontbijt op de woonzorgafdelingen en bedient de mensen in de Grand Café. Arie legt dan weer elke gebeurtenis in De Zilvermolen vast op de gevoelige plaat. Ze doen mee met de geplande activiteiten of maken gebruik van de wellness of fitness. Ze voelen zich hier thuis en geapprecieerd.
“Maar we blijven ook niet altijd hier”, vertelt Raymonde. Hun auto heeft misschien wel een eigen standplaats in de ondergrondse parking, maar die plaats is vaak leeg. “Soms gaan we ‘t stad of op reis. Elke maand gaan we zeker eens naar de zee.”
“Toekomstgericht zijn ze hier ook mee met de tijd”, gaat Arie verder. “We kunnen met de tablet in onze zetel zitten en het internet raadplegen. We kunnen er ook de weekmenu op bekijken, de domotica mee bedienen of hulp mee aanvragen.” Hun voordeur en de deur van de parking openen ze met hun eigen badge. Koken doen ze op de elektrische kookplaat in hun eigen woning. Of, wanneer ze zin hebben, eten ze samen met de andere assistentiebewoners in de Grand Café.
“Hier zitten we op hotel”, besluit Raymonde.
