In het kader van de levenskwaliteit van de bewoner zetten we in op preventie van infecties bij de bewoners. Een zo laag mogelijke infectie-incidentie kan bereikt worden als een effectief preventiebeleid goed wordt uitgewerkt en uitgevoerd. Dit vergt een gecoördineerde, multidisciplinaire aanpak waarbij rekening wordt gehouden met zowel de effectiviteit als de praktische haalbaarheid van de preventieve maatregelen.
Een adequate behandeling dringt zich op wanneer er toch een infectie aanwezig is bij de bewoner.
De zorgmedewerkers en onderhoudsmedewerkers spelen een cruciale rol in zowel de preventieve als de curatieve aanpak van infectie. Vanuit onze visie op kwaliteitsvolle zorg en ondersteuning streven we naar persoonsgerichte, geïntegreerde zorg en ondersteuning met maximale inspraak van de bewoner/het sociaal netwerk.
We zorgen ervoor dat onze medewerkers zijn opgeleid en continu worden gevormd over de preventie en/of de verzorging van infecties bij de bewoners. De mogelijks negatieve impact op het psychosociale welzijn van bewoners dient steeds te worden meegenomen bij het toepassen van isolatie of beschermingsmaatregelen en indien mogelijk met inspraak van de bewoner/zijn sociaal netwerk. We zijn ervan overtuigd dat de overdracht van micro-organismen kan voorkomen worden door het steeds en onvoorwaardelijk toepassen van algemene voorzorgsmaatregelen bij elke bewoner: handhygiëne, persoonlijke hygiëne en hoest- en nieshygiëne. Daarnaast zijn ook het opvolgen van richtlijnen voor het onderhoud, het vermijden van accidentele bloedcontacten, aandacht voor het vaccineren van personeel, bewoners, bezoekende artsen en vrijwilligers erg belangrijk.
Het correct toepassen van de algemene voorzorgsmaatregelen vraagt een engagement van de directie, alle medewerkers, de externe zorgverstrekkers en de bezoekers. WZC De Foyer zorgt voor voldoende materiaal: handalcohol, vloeibare zeep, wegwerphanddoeken, persoonlijke beschermingsmiddelen; organiseren navorming in verband met het infectiepreventiebeleid en motiveren de medewerkers om, naast de verplichte hepatitis B vaccinatie, zich ook te laten vaccineren tegen griep en COVID. Ook de bewoners worden gestimuleerd om zich te laten vaccineren tegen griep, COVID en pneumokokken.
WZC De Foyer meent dat een goede communicatie tussen de huisarts, de hoofdverpleegkundigen, teamcoaches, interne preventieadviseur, de CRA en eventueel de arbeidsarts bij het vaststellen van een infectieziekte met besmettingsgevaar voor het personeel en de medebewoners ook noodzakelijk is in een goed infectiepreventiebeleid.
In sommige situaties is infectiepreventie echter onvoldoende en moet een antibioticatherapie (AB) opgestart worden. Wanneer medewerkers het vermoeden van een infectie vaststellen, wordt dit aan de behandelende arts gemeld, dit via het zorgdossier en de consultatie. Deze arts is immers verantwoordelijk voor het AB-beleid bij zijn bewoner en zal beslissen of de therapie opgestart moet worden. Zowel de CRA als WZC De Foyer zullen ten gepaste tijde (voor zover de overheid dit niet zou doen) de behandelende huisartsen informeren over het correct AB-gebruik. Op ieder moment kan WZC De Foyer via de apotheek een overzicht opvragen van alle gebruikte AB.
Ten gevolge van een besmettelijke infectie kan het isoleren van de bron-infectie noodzakelijk zijn. De graad van besmettelijkheid, de bron en plaats van infectie, de verwardheid bij de bewoner, … zijn factoren die mee bepalen of en in welke vorm isolatie noodzakelijk is. WZC De Foyer streeft ernaar om zo weinig mogelijk te isoleren of indien echt noodzakelijk, de impact voor bewoner en familie tot een minimum te beperken. Isolatie betekent een bewoner op de kamer houden zodoende hij of zij behandeld kan worden en om verdere uitbreiding van de infectie te voorkomen. Isolatie op kamer zal pas aanbevolen zijn indien alle andere maatregelen niet het gewenste effect hebben; veiligheidskledij, mondmasker, … Zelfs wanneer enkel fysieke isolatie mogelijk is, zal WZC De Foyer geen bewoners opsluiten op de kamer. De kamer kan steeds vrij verlaten worden, bezoek is verder mogelijk. Indien de wilsonbekwame bewoner niet op de kamer kan blijven en een gevaar betekent voor medebewoners of medewerkers, zal in overleg gegaan worden met bewoner, familie, CRA en huisarts om de nodige stappen te zetten. Bij isolatie op kamer zal de familie ingelicht worden. Contacten met medebewoners moet vermeden worden; maaltijden worden op kamer genomen, geen deelname aan activiteiten, geen bezoek aan het cafetaria, geen bezoek aan de kapster (evt op de kamer door medewerkers of kapster in beschermende kledij), kine wordt tot noodzakelijke minimum herleid, het tijdstip van de zorg, op- en afdienen van de maaltijden, onderhoud van de kamer en opmaak bed wordt samen met het team bepaald, dit om kruisbesmetting te voorkomen.
