Joost en Chris, man en vrouw, zijn vrijwilligers in WZC De Zilvermolen. Zij stond in het onderwijs, hij was ambtenaar. Afgelopen donderdag maakten zij de binnentuin van De Zilvermolen helemaal op orde voor moederdag, met het planten van bloemetjes in de plantenbakken.
"Toen we merkten dat de binnentuin overwoekerd was, zijn we die beginnen opkuisen", vertelt Chris. "Daar hebben we direct veel positieve reacties op gehad. Vroeger bleven de mensen in de cafetaria of de leefzaal zitten, nu komen ze constant hier naar buiten. Daarom blijven we de binnentuin onderhouden."
Voor Chris begon het toen ze een andere vrijwilliger tegenkwam in de Grand Café. "Die persoon had mij helemaal begeesterd", vertelt ze. "Ik had vervolgens een paar keer meegeholpen en het gaf me een prettig gevoel. Mijn moeder woont hier ook. Het is een goede combinatie."
"En ik ben mijn vrouw gevolgd", zegt Joost. Zijn ouders waren al overleden. Allebei willen ze hun steentje bijdragen aan de dagdagelijkse beleving hier.
"Ik had op mijn werk al eerder in de cafetaria gewerkt als vrijwilliger, dus ik wist al dat ik het leuk vond om te doen", vertelt hij.
Het bleef niet bij het openhouden van de cafetaria voor Chris. "In het begin vond ik de muren soms wat kaal. Daarom begon ik stengelbloemen te maken, voor elk seizoen andere."
"En ik hing die dan op", vult Joost aan. "We vormen een goed team. Ons vrijwilligerswerk wordt door iedereen enorm geapprecieerd"
Chris vervolgt: "Het geeft veel voldoening wanneer je iets doet waar mensen plezier aan beleven. Zeker wanneer je zelf lichamelijk wat minder bent, dan voel je dat je er nog steeds kan staan."
Ondertussen komt bewoonster Agnes even piepen. Ze heeft zelf ook steeds haar eigen tuin onderhouden, wat ze nu soms mist. Ze kijkt gefascineerd naar het prachtige werk van Chris en Joost. "Ik geniet daarvan", knikt ze goedkeurend.