“Ik had vorig jaar een microbe in mijn darmen. Het heeft ervoor gezorgd dat ik drie maanden in de volkskliniek heb moeten doorbrengen. Ik zag het niet zitten om alleen naar huis terug te keren of om alleen te eten en boodschappen te doen. Een man of kinderen heb ik niet. Eerst dacht ik om naar een woon- en zorgcentrum te gaan, maar daar was ik nog te goed voor. Een sociaal assistent van die kliniek verwees me toen door naar Zorgcampus Glorieux, waar er nog enkele assistentiewoningen ter beschikking waren.”
“Bij mijn eerste bezoek heeft Caroline, de woonassistent hier, me op het hart gedrukt dat ik volledig vrij ben in mijn doen en laten, op elk gebied. Dat gaf me een veilig gevoel. Het is hier rustig vertoeven. Ik zag het volledig zitten.”
“Ik woon hier ondertussen bijna een jaar en het bevalt mij wel. Je moet je wel wat aanpassen in het begin, maar dat is overal. Iedereen is hier vriendelijk en gedienstig. Ik heb alles wat ik moet hebben.”
“Elke dag maak ik mijn wandeling in de tuin met mijn rollator. Dan ga ik van het Broederhuis naar het kerkhof van de broeders en dan door het bos naar de grot. Daarna nog even rond de blok. Het is hier een rustige, groene omgeving. Verder ga ik elke zondag naar de misviering - iets wat er thuis niet meer van kwam - en de receptie achteraf. Daar drinken we er nog eentje. Dat ligt me wel.“
“Muziek is heel belangrijk voor mij. In mijn kastje hier heb ik verschillende lades met cd’s met klassieke muziek. Vooral Beethoven en Chopin speel ik regelmatig af. Verder heb ik een tablet waar ik vaak Scrabble op speel of op zit te googelen. Ik weet graag het waarom van dingen. Straks ga ik ook nog naar het thema-café. Dan voeren we discussies over actuele thema’s.”
“Soms krijgen mensen die hier een eerste keer komen een kloostergevoel, maar dat heb ik nooit ervaren. Het is tenslotte ook een Broederhuis, maar dat hebben ze nu geopend voor ‘leken’. Ze hebben me op het hart gedrukt dat de misvieringen volledig vrij waren, wat ik zeer apprecieer. Niemand dwingt je hier om iets tegen je zin te doen. Verder is het hier proper en het eten is goed. Ik kan er niet over klagen. Ik ben nog gezond.”
“Aan Caroline en Yvonne heb ik veel steun. Ik zou niet weten wat we zouden doen zonder die twee. Daar kan je echt op bouwen. Door omstandigheden vertrouw ik mijzelf niet meer om een overschrijving te doen. Dan ga ik daarmee naar Caroline en helpt ze me. Ik ben steeds welgekomen.”
“Door omstandigheden ben ik hier gekomen. Ik moest iets doen. Maar Zorgcampus Glorieux was voor mij de ideale oplossing. Ik ben gelukkig hier. Dat weet iedereen.”
